Determinism VS Daydreaming

در دنیای پیچیده ای زندگی میکنیم. آدمها و رفتار و زندگی اجتماعیشان موضوعات پیچیده ای هستند که همیشه از قوانین ساده و شفافی که ما انتظار داریم پیروی نمیکنند. شاید قوانین پیچیده تری لازم است. از آن طرف، دنیای فیزیکی هم همین است. اول میگوییم آب در صد درجه میجوشد. بعد میفهمیم نقطه جوش آب میتواند نود یا صد و بیست درجه هم باشد و بعد تر آشنا شدن با مقیاس کوچکتر پدیده جوشیدن پتکی است که توی سر ما میخورد. مدت ها طول میکشد تا گذرمان به بعد کوانتومی بیفتد و بفهمیم همه چیز چقدر ساده است. تعداد قانون هایی که جهان را کنترل میکند از شمار انگشت های یک دست هم کمتر است. آدمها و رفتار و زندگی اجتماعیشان چه؟ این نوشته از آنجا شروع شد. اینها هم از همان چند قانون ساده پیروی میکنند! همه چیز زیادی ساده شد، ولی نه.  مشخص است که رابطه دینامیک اجتماعی و فیزیک کوانتومی اگرچه مستقیم و یک طرفه، ولی به قدری دور و پیچیده است که هیچ عبد الهی برای بررسی آن حتی پروپوزال هم نداده و احتمالن نخواهد داد. پس بهتر است روی همان قانون ها و کلیشه های تجربی و دم دست و قابل دست کار کنیم. من که همین کار را میکنم و تا عصر به جای تمرکز روی کارم به جواب این سوال ها فکر میکنم که مناسبات من و ل دقیقا در کدام ناحیه مختصات اجتماعی-عاطفی است و برای حرکت دادن آن به ناحیه ایده آل، چه کار هایی میتوانم/باید بکنم.