آپاچی خوب

یک زمانی هم‌ توی مکزیک برای پوست سر آپاچی‌های یاغی جایزه میدادن. ولی یه مشکل این بود که کسی نمیتونست پوست سر آپاچی یاغی رو از پوست سر آپاچی سر به راه تشخیص بده. پوست سر سرخپوست های قبیله‌های دیگه، یا حتی پوست سر یه دهاتی مکزیکی هم وقتی مچاله و آغشته به خون باشه فرقی با اون جنس اصلی نداره. این شد که خیلیا به قول معروف رفتن "لای کار". هزینه جانبی برای هدف بزرگتر. هدفی که خودش هزینه جانبی یه هدف دیگه بود.

تصویر ذهنی این چیز جالبی میشه. سه تا سطح موازی توی یه فضای سه بعدی و یه سری علت و معلول که به صورت فلش و خط فکت ها رو به هم وصل میکنن ولی انتهای خیلی‌هاشون به جایی نمیرسه و توی فضا ول یا محو شده. اینجا میتونی بایستی و طلبکارانه بپرسی که این چه وضعشه و چرا اینجای دنیا و سازو کارهاش ایده آل نیست. بعیده که جوابی بشنوی چون دنیا اینجوری کار نمیکنه.

یه چیزی تو سرم بود نتونستم جمع کنم بنویسم. این پست باشه سنگ‌ قبر اون.